praktijk grow&flow !!!

Dit is het blog dat ik als inspiratieplekje wil gebruiken rond verschillende thema's. Graag nodig ik u ook uit om een kijkje te nemen op www.growflow.be , de pagina van mijn praktijk.

zaterdag 22 december 2012

kerstboommassage

Het is nog net geen kerstmis, dus we kunnen nog met kerst als thema verder werken!
Vanochtend op de kleuteryoga ben ik deze oefening glad vergeten, dus daarom wou ik het zeker nog even vermelden.
Deze massage doe je op de rug van je kind. Heel eenvoudig: met twee handen op elkaar, verticaal wijzend, maak je een lange strijking van onderaan de rug helemaal naar boven, in het midden. Dit is uiteraard de stam van de boom. Dan zet je beide handen aan beide zijden van de rug net onder de schouders, de vingers wijzen naar elkaar. Zo maak je een kleine strijking van het midden van de rug schuin naar opzij. Twee takken van een kerstboom dus. Je plaatst je handen een beetje lager, terug langs het midden van de rug, naar opzij. Devolgende twee takken. En zo dus verder naar beneden.
De hele "kerstboom" kan je een aantal keren herhalen. Het is een afwisselende beweging van een stevige "wortel"energie die je naar boven brengt, en daarna alles wat overbodig is van de takken "afveegt". Je kàn ook nog "versieren" met kerstballen (cirkels), slingers (zigzagbewegingen), maar ik verkies eigenlijk de eenvoud en de continuiteit van de op-en neergaande bewegingen.

zondag 16 december 2012

kerstboomyoga

volgende week zaterdag weer een kleuteryogalesje gepland. Nu zijn er ontelbaar veel thema's denkbaar, maar ik hou toch wel van het "meeflowen" in het jaar... een yogalesje op 22 december wordt dus een kerstlesje. Het is altijd wel een oefening in "hoe pak je het net aan"... je hebt midwinter en je hebt het kerstverhaal, beide met elkaar verbonden. M'n kerstyoga-voorbereiding heeft zich uiteindelijk meer op het thema licht, gezelligheid, samenzijn  toegespitst, twee weken later met de driekoningen-yoga komt het kerstverhaal wat meer aan bod. De driekoningen moeten nu eenmaal op weg naar de stal, vind ik, ze kunnen niet gewoon op plezierreis.
Maar eerst dus de kerstboomyoga. Weerbij ik op deze blog twee yogahoudingen wil delen.
Uiteraard moet er eerst een boom worden gezocht. En dan doet de HOUTHAKKER zijn werk: de boom omhakken. Een hele ontladende oefeningen, werkt des te beter naarmate je meer stress eruit moet "hakken". Even niet te "realistisch" denken want een kerstboom hak je natuurlijk niet verticaal; maar dat achterwege gelaten neem je een denkbeeldige bijl in je handen, je brengt beide handen samen tot boven je hoofd (terwijl je diep inademt) en met een HA waarin je alles wat je in je hebt eruit laat komen, zwaai je je handen naar beneden, zodat je voorover buigt. In familieverband is het leuk om beurtelings te hakken: HA HA HA...
De kerstBOOM is een klassieke balanshouding. In de officiele versie sta je stevig met beide voeten op de grond, brengt dat 1 been omhoog, plooit dat zijwaarts en zet je je voet tegen de knie van het staande been. Je handen breng je ofwel in namastehouding boven je borst, of boven je hoofd.
Voor kleuters is het leuk om samen-met-mama-of-papa een boom te maken, door elkaar te steunen in de balans. Maar evengoed de peuters en de baby's van het gezin kunnen meedoen! Een peuter kan dit als je hem steunt door aan de heup vast te houden. En bij een baby maak je deze beweging vanuit ruglig. Hier is de balans uiteraard niet het doel, wel de "heup-opener".
Een boom kan natuurlijk ook waaien in de wind. Hiervoor maak je een stevige boom met beide voeten op de grond en zwaait met je armen hoog in de lucht heen en weer. 1 iemand kan de wind spelen, een andere de boom. En een kerstboom kan je natuurlijk versieren. Terwijl er 1 boom staat, kan de andere "versieren" (masseren).  Een liedje erbij (o denneboom?) maakt het natuurlijk nog wat leuker. En misschien valt er wel sneeuw op de boom? En kan je de sneeuw eraf blazen?... Variaties te over!  En voor nog meer inspiratie; welkom uiteraard op een yogalesje! (info op www.growflow.be)

zaterdag 1 december 2012

hoort wie klopt daar kinderen


Vandaag een kleuteryogalesje gehad. Hoewel ik het thema "appels" had aangekondigd; kreeg ik twee dagen geleden plots inspiratie om er een "sint en piet"lesje van te maken.
Deel van de inspiratie kwam van mijn dochter (of van de juf van mijn dochter :), die met een rijmpje-compleet-met-zelfmassage thuiskwam. Nu had ik zelf ook nog een rijmpje liggen rond dit thema, en door de twee te combineren ontstond een massage-oefening. (Die mijn dochter NIET leuk vond, ze kon mijn veranderingen aan haar versje niet echt appreciëren :).
Kindjes kunnen dit dus zelf doen, maar je het kan evengoed een ouder-kind massage worden, of een familiemassage, of... Het kan op de benen, buik, hoofd en schouders, of op de rug en het hoofd.

stimpe stampe stimpe stap  (met je vingers over stapbewegingen maken; van tenen tot aan je buik, of van onder de rug tot bovenaan de rug)
zwarte piet loopt op de trap (verder wandelen)
met zijn pak
en zijn zak (grote cirkel maken op de buik of op de rug)
helemaal tot op het dak (verder wandelen tot bovenop het hoofd)
dan zegt hij "één, twee... " en springt hij naar benee (met je vingers langs het hoofd glijden tot aan de oren)
hangen aan het raamkozijn
dat vind ik reuzefijn (oren masseren, oorlelletjes zachtjes naar beneden trekken)
dan zegt hij "één, twee..."
en nu glij ik helemaal naar benee (met je handen langsheen het lichaam strijken helemaal terug tot aan de voeten)

zaterdag 17 november 2012

familiewerk

Alweer eventjes geleden dat ik nog eens iets postte. Ik heb het dan ook aardig druk met de activiteiten van grow&flow én een opleiding kinderyoga (om het me in de toekomst nog drukker te maken :). Nu geniet ik ook wel van die ene zaterdagnamiddag in de maand, met gelijkstemde enthousiastelingen zelf het kind uithangen, tijdens de pauzes boeiende gesprekken, en een hoop inspiratie opdoen.
Wat dat laatste betreft is met de wereld van de kinderyoga bij mij het tekenen binnengekomen. Yogahoudingen, zingen, dansen, massage,... daar was ik al wel bekend mee. Maar het tekenen, da's nieuw voor mij. Maar zo boeiend dat ik al ettelijke uren achter de computer doorgebracht heb; grasduinen in het grote aanbod aan inspiratie dat er te vinden valt. De ideeën die ik vandaag wil meegeven komen dus ook niet van mij, en jammer genoeg moet ik zelfs zo onrespectvol zijn dat ik zelfs niet meer weet van welke site ik het idee heb... het stond zo ergens opgeschreven in een notaboekje dat ik dan naast de computer heb liggen en volkras met inspiratie...
De oefening zit in dezelfde lijn als de spiraaloefening die ik vorige keer aanhaalde. Ik heb er alleen nu een familie-oefeningen van gemaakt. Je verzamelt de ganse familie rond de tafel, elk krijgt een blad papier en kleurtjes in het midden. Kwaliteitsvolle wasco's, die lekker dik tekenen en heldere kleuren hebben, werken het best, zeker met jonge kindjes. De oefening noemt "toverballen maken". Ieder tekent een spiraal in een kleur op zijn blad. Dan kiest ieder een andere kleur en je tekent weer een spiraal, maar wél in dezelfde spiraal. Of "teken allemaal rondjes zonder te stoppen" en "nu weer rondjes tekenen in de vorige" als het begrip "spiraal" nog wat te moeilijk is. Onze jongste dochter Sam heb ik eerst wat laten krassen op het papier, maar eigenlijk vond ze het veel leuker dat ik samen met haar de wasco vasthield en dan maar cirkeltjes maken! Mijn kindjes zijn nog jong, dus is het redelijk "grof" werk geworden, naarmate kinderen ouder worden vergroot fijne motoriek én de concentratie en kan je toverballen met zeer fijne lijntjes (dan wel met potloden bijvoorbeeld) gaan maken. Ik koos er vandaag voor om elk z'n toverballen te laten maken en dat er dan ook bij te schrijven; mooie kunstwerkjes voor aan de muur. Maar je kan natuurlijk ook elke keer dat je van kleur verwisselt, het blad doorschuiven naar je buur, zodat je gezamenlijke toverballen krijgt.
En wat het leuke is met kleuters, die pikken iets op en je kan er weer creatief mee aan de slag... Toen Loena daarnet "niet moe was om te gaan slapen" heb ik de zoveelste keer dat ik naast haar bedje stond maar een toverbal op haar rug getekend met mijn handen, en daarna eentje in de lucht. Om goede dromen te laten komen. Het zijn tenslotte toverballen hé!

vrijdag 2 november 2012

de allereerste concentratie-oefening

De mama's (en papa) die woensdag bij de peuteryoga meededen, vroegen zich misschien al af wat in hemelsnaam "tekenen" met yoga te maken heeft. Misschien vroegen ze het zich niet af en was het gewoon gezellig, met alle mama's en nieuwsgierige peuters rond een groot blad papier, met een muziekje op de achtergrond. Maar ik wil toch graag de achtergrond meegeven.
We kennen yoga vooral als "verschillende houdingen", maar er komt veel meer bij te kijken dan dat. Zo is ademhaling ook heel belangrijk, zit er meestal een ontspanningsoefening (of meerdere) in verweven én dus ook een concentratie-oefening. In "volwassenenyoga" zou je er "meditatie" opkleven. In de kinderyoga kan je kinderen al bewust vragen zich iets "in hun hoofd" voor te stellen. Bij kleuters komen de "kimspelen" vaak terug: je laat eerst een aantal voorwerpen, dieren,... zien, vraagt de kleuters er goed naar te kijken, hun ogen te sluiten, je neemt dan een voorwerp weg en... wie weet wat er nog stond? Dit in allerlei variaties natuurlijk: "welke dier staat achter welke deur", "welk voedsel had de eekhoorn nog in zijn mandje",...
Bij de nog jongere leeftijdsgroep kan je dus werken met tekenen. Als ouder begin je een tekening te maken, liefst iets "gecentreerd", dus cirkels, spiralen,...  De kindjes komen kijken, volgen de bewegingen van de ouder (zij het soms maar even), en mogen natuurlijk ook proberen hun versie neer te tekenen!
Pas op, ik geef deze oefening niet met de bedoeling een concentratie-training te stimuleren bij jonge kindjes hé! Maar het is wel een oefening die kindjes vaak leuk vinden om te doen. Zeker als je er een spelletje van maakt. Met z'n tweetjes, maar waarom niet met hele gezin? Eerst tekent de ene iets, dan de andere,... Als ouder breng je zelf dan wat structuur aan door er "vraag en antwoord" in te brengen. Teken iets, en wacht dan tot je kindje een krabbel zet. Teken weer iets, en geef dan heel duidelijk aan dat je kindje weer iets kan tekenen, reik eventueel een potlood aan, en blijf de hele tijd "geïnteresseerd gefocusd" op het prille kunstwerk van je ukkepuk.
Veel tekenplezier!

zaterdag 13 oktober 2012

hiep hiep hoera!!!

Ja watte seg, drie jaar al.... Terwijl mijn man ik de ganse dag het echt niet kunnen laten om terug te blikken op die eerste ontmoeting, drie jaar geleden dus (deze muziek stond op, hier stond het zwembadje, nu kwam Lieve binnen, nu viel de placenta op de vloer ...); vind het feestvarkentje van dienst enkel dat ze "nu toch al wel groot is". Wat niet valt te ontkennen uiteraard... ze heeft zelfs haar allereerste echte feestje!!! We trekken naar de Oude Stal in Retie, hebben dikke pech met het weer natuurlijk maar dankzij inspiratie van "de Bakmadam" (cupcakes versieren), twee lieve meiden die mee de boel in goede banen leiden, en een half-leeggeplunderde-spelotheek wordt het feestje een groot succes!  Er was een ijsje voorzien vanuit de Oude Stal, maar op een verjaardag hoort natuurlijk ook wel taart, vond Loena. Nu heeft ze het nogal veel over "taart", maar ze heeft er nog nooit meer dan 1 hap van gegeten. Een zoetekauw is ze (voorlopig althans toch) zeker niet.... Maar kerstomaatjes, komkommer, worteltjes,... in haar brooddoos, da's altijd een mega verassing. Ze overleeft met momenten op bovengenoemde voedingsmiddelen... In de zomer komen daar aardbeien bij, in de herfst frambozen en recentelijk ook mandarijntjes. We wisten dus al enkele maanden geleden dat we voor haar geen betere taart konden verzinnen dan wat je als resultaat op de foto ziet... 2 ronde cakevormen op elkaar, volprikken met tandenstokers, en dan blokjes kaas, kerstomaatjes, groene en rosé druiven erop. Voor de augurkjes en de mandarijntjes die we ook nog hadden was geen plaats meer. Het viel in de smaak bij de kindjes, ze hebben eerst elk wat in een kommetje gedaan en zo een gezamelijk tafelmomentje gehad, daarna konden ze tijdens het spelen altijd nog even langs passeren...   En na het feestje, de opruim, met twee moe-maar-voldane-kindjes, hebben we de overschot van de aangekochte "taartdecoraties" nog lekker met ons gezinnetje opgesmuld in de zetel.. Lekker snel, lekker makkelijk.

vrijdag 5 oktober 2012

wooooo daar is de wind!

De voorbije dagen konden we er niet buiten... herfst volop; regen en wind genoeg...
De "wind" is ook een zeer bruikbaar natuurfenomeen in de kleuteryoga. Je kan de zintuigen prikkelen door op verschillende manier "wind" te laten ervaren op de huid: met een waaier wapperen, door een rietje blazen, met je mond op de huid "warm"blazen, ... uiteraard is de uitdaging die volgt dan natuurlijk ook de kleuters zelf deze wind te laten maken! Er zijn nog veel andere manieren: verzamel herfstblaadjes en laat je kleuter deze de kamer rond blazen (dit kan uiteraard ook met papier in de vorm van blaadjes, of wat dan ook). Of probeer als wind het water in een kom in beweging te brengen! Een klassieke bellenblaas kan natuurlijk ook. Creatievelingen kunnen verf met een rietje over een blad papier blazen! Al de oefeningen waarin je met je adem wind maakt, zijn prima ademoefeningen, omdat ze gefocust zijn op diep inademen en dan langzaam uitblazen. Doordat je je concentreert en je mond maar een beetje opent; laat je de lucht langzaam ontsnappen en kan je de ademhaling langer aanhouden.
Maar je kan nog meer met "wind". Misschien kan je een boom imiteren, die zich in de wind staande probeert te houden. Of misschien net een blaadje, dat langzaam door de lucht dwarrelt en dan zachtjes op de grond land...

zondag 30 september 2012

herfstrobijnen


gisteren stond het weer in de krant... voorstanders van allerlei natuurlijke middeltjes zoals echinacea, vlier,... die in deze tijd van het jaar alles uit de kast halen om zich te wapenen tegen winterkwaaltjes... en tegenstanders, die het allemaal afdoen als larie en apekool. Het zal jullie niet verbazen dat ik tot de eerste categorie hoor. De vliersiroop is gemaakt, echinaceadruppels in huis... maar ook een gezonde voeding kan zeker bijdragen tot een goede weerstand! Zeker zink en vitamine C dragen door hun steentje toe bij... Nu werkt echinacea ook effectiever in combinatie met vitamine C (en met propolis is de synergie compleet); dus wat extra aandacht geven aan dit vitamientje zou wel eens een goed idee kunnen zijn. Peterselie is heel vitamineC-rijk, maar daar eet je meestal niet zo heel veel van natuurlijk. Acerolakers is ook een topper, daar worden kauwtabletten en sapjes van verkocht. En de "nieuwe" kiwibes... vorige week de eerste keer geproefd omdat het in het groente-en fruitabonnement zat, en lekker bevonden! Ik kan zo nog wel even verder gaan met lijstje, en dan kom ik dus op de fantastische frambozen, oftewel herfstrobijnen, zoals ze daar schitteren op een zonnige herfstdag als deze! Door tuinwerkzaamheden zijn onze struiken gisteren verdwenen na nog kommen vol geoogst te hebben... maar in het toekomstig tuinplan staat met stip een nieuwe plek voor frambozenstruiken! Naast hun gezondheidswaarde, zijn ze natuurlijk ook geweldig lekker. En ik geef toe dat ik er iets "speciaals" mee heb... ik zie mezelf nog nu bijna drie jaar geleden met een pasgeboren dochter van twee dagen oud in de draagdoek de eerste keer in de zonnestralen... naar de frambozenstruik in de tuin! Da's toch een van die gelukmomenten die me altijd zal bijblijven. En die ik koester, zeker nu Loena drie jaar later ook geweldige fan van frambozen blijkt te zijn! Voor haar de lekkerste snoepjes die er zijn, misschien winnen ze het zelfs van aardbeien...   in elk geval zo lekker dat ze altijd op zijn "uit het vuistje" en ik nooit aan zalige dessertjes met frambozen toe kom...

zondag 23 september 2012

regen, zon, regenboog,... en kussen

EEN REGENBOOG, EEN REGENBOOG, VAN REGEN EN VAN ZON
EEN REGENBOOG, EEN REGENBOOG, 'K WOU DAT IK 'EM PAKKEN KON


voilà se, meer moet dat niet zijn, een simpel liedje met een groot massage-toepasbaarheids-gehalte.
Op de buik, op de rug, op het hoofd, op de voetjes,... naar keuze!
Je werk met je volledige handen (buik, rug, hoofd) of met je duimen (voeten).
EEN REGENBOOG: je tekent een halve cirkel, van boven beginnen, langs beide zijden naar beneden
(op het filmpje werk ik met 1 hand omdat ik ook de camera vastheb, maar het kan dus ook met twee handen!)
VAN REGEN: tokkelen met je vingers
ZON: een hele cirkel maken, ofwel je handen gewoon laten liggen en warmte laten uitstralen
         (dit is vooral op het hoofd makkelijker)
PAKKEN KON: knuffelen, eens goed vastpakken,... màg met "verrassingseffect" door tussen zin 3 en 4 een seconde te laten; je kindje zal dergelijke stunt gegarandeerd onthalen op een grote glimlach

a ja en die regen, daar kan je mee variëren: tokkelregen, lichtjes vlinderen met je vingers zoals miezerregen, hevige regen of zelfs een waterval (met beiden volledige handen of duimen over het volledige lichaam strijken)

Het kussen heeft niks met de regenboog te maken, 't is een liedje dat ik hier thuis nog eens geïntroduceerd heb, als nieuwe ochtendbegroeting zeg maar. Loena was het daarstraks in de bakfiets op weg naar de winkel ook al aan het zingen; dat telt als referentie dat het leuk is!
KUSJE OP JE LINKERWANG, KUSJE OP JE RECHTERWANG,
KUSSEN MET JE NEUS ERTUSSEN, NIEMAND IS VAN KUSSEN BANG
De uitvoering ervan laat ik geheel aan jullie...

zondag 2 september 2012

vlierbessentijd



De kindjes slapen, als ze  wakker worden staat een wandeling voor de jaarlijkse vlierbessenpluk op het programma. Ik hou het enkele weken in de gaten... iets zegt me ook dat de oogst dit jaar niet zo héél fantastisch gaat zijn... op de meeste plaatsen een mix van hetzij nog onrijpe bessen hetzij al verdroogde exemplaren... Allicht is een koude en natte maand, dan een hittegolf, en dan weer heel veel regen niet echt wat een vlierstruik nodig heeft in die opeenvolging en hoeveelheden om optimale vruchten te leveren.... Desalniettemin, zoek ik straks toch thuis te komen met een emmer vol besjes.
Hoewel de vlierbloesems naar gezondheidswaarde zelfs iets beter scoren dan de bessen, hoort het gewoon bij het inzetten van de nazomer: 's ochtends is het al fris, 's avonds heb je al een trui nodig, het schoolritme zet zich in.... en vlierbessensap maken hoort gewoon thuis in dat rijtje.
Met vlierbessensap kan je naar hartelust experimenteren... een ingedikte saus van maken, lekker bij ijs of plattekaastaart. Opkoken met kaneel, kruidnagel,... voor een zero-procent-gluhwein. Mengen met wat rode porto... (vlierbessensap werd trouwens vroeger op de schepen gebruikt als portvervalser, omdat het natuurlijk goedkoper was, en had de aangename bijwerking als de bemanning aan de portvoorraad zat, dat er door het vitamineC gehalte veel minder scheurbuik optrad!)
Vlierbessensap staat tradiotioneel bekend als "goed voor de weerstand". Het ondersteunt idd je weerstand, maakt je minder vatbaar voor virussen allerlei, en als je er toch eentje te pakken hebt, kan het de ziekteduur-en ernst verlichten.
Alleen jammer dat je voor het bewaren van vlierbessensap, veel suiker moet gebruiken, wat de gezondheidswaarde weer naar beneden haalt... Kiezen voor oersuiker, waarbij alle vitaminen en mineralen bewaard blijven in tegenstelling tot geraffinneerde suiker, en zelfs ongeraffineerde-maar-toch-vrij-lichte-rietsuiker,  is een goede zet. Ik vervang ook een deel van de suiker door agavesiroop.
Wil je eerder richting "aperifief" gaan, kan je brandewijn gebruiken om te bewaren.

VLIERBESSENSIROOP

 nodig: een flinke hoeveelheid schermen vlierbessen (zeker een grote slakom vol), rietsuiker, water.

De vlierbesschermen voorzichtig afspoelen onder zacht stromend water. Doe ze in een kookpot en overgiet met water tot ze net onder staan. Breng aan de kook tot de vlierbessen kneuzen en het water paars kleurt, zet het vuur af en laat nog een paar uur trekken. Daarna het geheel door een neteldoek zeven, en een nacht laten uitlekken. (handig is bv om de neteldoek aan de kraan vast te binden en kookpot eronder). De volgende ochtend verder handmatig uitpersen (let op, doe slechte kledij/ schort/... aan!) Vang de siroop op in een grote maatbeker of kookpot. Check de hoeveelheid sap: voor 1 liter sap heb je 500gr suiker nodig. Aan de kook brengen met de suiker en laten indikken. Zo heet mogelijk in glazen flesjes gieten, die je op een koude natte doek zet om springen door de hitte te voorkomen. Zo vol mogelijk doen, eens een beetje afgekoeld meteen de stop(pen) op de fles(sen) draaien!. Neem liever een aantal kleinere flesjes dan één grote fles. Wil je de siroop meteen gebruiken (bv heel lekker als een soort gluwein met kruidnagel, sinaasappel, kaneel,...) kan je minder suiker gebruiken.

zaterdag 25 augustus 2012

vertrouw op de schat!

Deze circuleerde een tijdje geleden op Facebook en ik vond hem zo mooi dat ik hem nu verder deel...
Op verschillende manieren mocht ik de grote waarheid van deze afbeelding weer ervaren... Het beeld voor mij prachtig uit hoe het leven je steeds naar één richting stuurt... je zal misschien eens moeten uitrusten, bijtanken, steun zoeken bij andere mensen. Of van werkinstrument wisselen. Een gangetje een beetje hoger inslaan brengt je ook nog altijd waar je moet zijn... Zolang je maar niet op je passen terugkeert! "De schat" is hier zeker ook niet het eindpunt... "De schat" brengt weer mooie ervaringen en kansen in je leven, maar welke dat precies zijn, krijg je nog niet te zien... Vertrouwen is dus onontbeerlijk, en kracht halen uit de aantrekkingskracht die "de schat" op je uitoefent. Vertrouwen dàt die schat er is, is stap nummer 1... Misschien voel je z'n straling soms wat minder, maar ze is er!

info

een computer-heldin zal ik nooit worden...  zit ik hier al een uur mijn tijd te verdoen om een beetje "orde" te krijgen in alle berichten die ik al ooit postte... kwestie dat als je enkel geïnteresseerd bent in berichten rond kruiden, je deze snel kan terugvinden.
Ik geraak er niet echt aan uit... het beste waar ik in de buurt kom, is een "label " te hangen aan alle berichten. Maar hoe krijg ik een overzicht van alle labels, waar je als bezoeker dan uit kan kiezen???
Iemand die er wel kaas van heeft gegeven, uw advies weze welkom!

Maar goed, als je een bericht over kruiden ziet, en je klikt dan onderaan op het label "kruiden", krijg je dus wel al die berichten. Je moet dus voorlopig nog even zelf eerst een bericht uit het gewenste thema zoeken...

Er zijn ondertussen een aantal labels: "kruiden", "gezonde voeding", "yoga", "massage", en "andere".

zaterdag 18 augustus 2012

jamaicaans of senegalees???

puf puf... wat een ongelooflijke tropische temperaturen. In alle kranten wordt het nog maar eens herhaald: veel en regelmatig drinken, minimum vier grote glazen per uur. Nu is water uiteraard dé beste dorstlesser, maar voor de afwisseling is een ander zomers drankje welkom!
Heel simpel maar verfrissend is citroenschijfjes aan het water toevoegen. Of vlierbloesemsiroop aanleggen met water, daar heb ik vast en zeker al eerder over geschreven. Of gemberdrank, op basis van gember, citroen en honing/agave. (ik vergeet nooit hoe deugddoend dit was, zij het wel in de extreem pittige versie, op rondreis in Sri Lanka- ijs en ijskoud, en dat dat vurige van die gember... zalig). Maar vandaag wou ik nog graag een ander receptje met jullie delen: hibiscus-ijsthee. In Senegal is dit een nationale drank, liters heb ik toen van dat goedje gedronken,  maar jammer genoeg met véél suiker aangemaakt. Ik maak dus mijn eigen versie, met agavesiroop. (Hibiscus is een donkerrood bloemetje, het wordt heel vaak bij rozebottel gevoegd en geeft de diepe kleur aan rozebottelthee. Het is ook een prima kruidje als ondersteuning bij een hoge bloeddruk. Mild vochtafdrijvend , cholesterolverlagend, vaatbeschermendén een anti-oxidant.  Het wordt ook wel "jamaicaanse zuring" genoemd. Dus aan beiden kanten van de oceaan is het blijkbaar welbekend. Mijn "groot handboek geneeskrachtige planten" geeft Angola als oorsprong aan. Toch Afrika dus.)

Je moet het dus echt gewoon een keertje proberen. Stap 1: koop hibiscusbloemetjes, in natuurwinkels waar ze een degelijk aanbod aan gedroogde kruiden hebben te vinden  Stap 2: zet een thee van de gedroogde bloemetjes (varieer eventueel met ook rozebottel, munt, fruitthee,... toe te voegen).
Stap 3: Laat afkoelen, en voeg agavesiroop naar smaak toe. (honing of suiker kan natuurlijk ook, maar maakt het minder gezond. Stevia ook moeten werken, heb ik nog niet geprobeerd.) Stap 4: laat héél goed koelen in de ijskast. Ik giet de thee meestal in een fles voor ik het in de ijskast zet, om devolgende reden: Stap 5: goed schudden (je krijgt dan wel wat schuimvorming, maar is wel nodig om de agavesiroop goed te verdelen) en serveren, liefst nog met wat ijsblokjes erbij... Santé!


ps. voor de liefhebbers: je kan ook hibiscusbloemen in wijn laten trekken (in witte of rosée wijn lijkt me dit het lekkerst)

zaterdag 4 augustus 2012

een geschenk voor je zintuigen


Nog helemaal in de ban van onze vakantie zee... Zou een mens echt meer moeten doen! Je staat er misschien niet altijd bij stil, maar veel van de dingen die je automatisch doet aan zee, zijn echt opkikkerend en een blessing voor je zintuigen. Waardevol dus om misschien toch een beetje langer bij stil te staan en van die "dat-hoort-zeker-bij-een-bezoek-aan-zee"-dingen bewuste momenten te maken.
Sowieso is de zee een weldaad voor je lichaam. Je ademt automatisch dieper.  Vlak voor de zee, in de branding, met je gezicht naar dat wijdse water, zet je je longen nog meer open door je armen tot boven je hoofd te strekken, en met je schouders naar achter te draaien terwijl je je armen terug laat zakken. Hierdoor komt je borstkas wat naar voren. In de kleuteryoga wordt deze beweging (weliswaar zonder de armen te strekken) "de haan" genoemd. Handig om een kleuter bij te hebben die deze beweging enthousiast meedoet, dan heb je altijd een excuus voor je (soms toch wel) opvallend gedrag :)
Voor onze voeten is strand en zee de hemel op aarde. Eindelijk ongegeneerd blootsvoets lopen! De afwisseling in fijn zand, nat zand, koud zeewater, "golven op het strand", "warm" zeewater in de plassen op het strand,... maken er een hele belevenis van. Meestal rennen kinderen zomaar op het strand zonder er echt bij stil te staan. Bevragen en benoemen wat ze voelen, maakt ze bewuster over de verschillende tactiele indrukken die ze inderdaad gewaarworden.
Op het strand (toegegeven, wel het leukst bij warm weer) kan je een massage-oefening doen die je thuis allicht niet zo snel geneigd bent om te doen (al hou ik je niet tegen om een emmer strandzand en een emmer zeewater in je woonkamer te zetten hoor!). Met het lichte, fijne, droge zand, kan je heel zachtjes cirkeltjes masseren op voeten, benen, armen, rug,... Ook heel leuk is eerst wat zand in fijne straaltjes op de huid te laten komen, en dat er dan af te blazen, weg te vegen. Aandachtspunt is zeker wel om heel zachte bewegingen te maken, zand "schuurt" natuurlijk wel een beetje; of positiever gezegd "scrubt". (uiteraard doe je dit niet op open wonden, ook beter niet op zonnebrand,..). Dicht bij de warme waterplassen op het strand wordt het helemaal leuk. Waag je aan een echte moddermassage! Eerst goed uitsmeren. Misschien kan je er wel een tekening in maken! Of kan je met het modderzand golfjes tekenen door met vlakke handen het zand al "kabbelend" uit te wrijven. En dan met een emmertje laagje voor laagje afgieten met het lekker-door-de-zon-opgewarmde-water.
(Een douche nà het strandbezoek is altijd wel handig; dat zal al wel duidelijk zijn!)
Maar ook in het vakantiehuisje, nà een douche, kan de zee nog als thema dienen voor een massage voor je kind. Met vlakke handen kan je golfjes maken op de rug. Of je haakt beide handen in elkaar, legt ze op de rug, en laat deze "wiebelen" alsof het een bootje is op zee. En een hele leuke is het "krabbetje": je plooit je twee bovenste vingerkootjes in je hand, en wandelt dan met je hand stapje voor stapje naar boven. (Let er wel even op dat je niet te hard drukt; deze techniek werkt wat dieper dan wrijvende massagebewegingen, en kan op "spierknopen" vrij pijnlijk zijn).

Enjoy!

donderdag 26 juli 2012

wat eten we aan zee!

terug van enkele dagen zee. Met topweer natuurlijk! Vermoeiend, zo'n vakantie, maar tegelijk ook deugddoend en een bron van inspiratie. De ideeën rond kindermassage en kleuteryoga bleven stromen, maar daarover later weer meer. Vandaag is het onderwerp "gezond eten aan zee". 't Was voor mij een relatief nieuw gebeuren: aan zee met kindjes. De eerste keer was Loena nog geen jaar en was het geen strandweer, vorige jaar was Sam drie weken oud dus hielden we het ook redelijk rustig en volstond mamamelk, maar dus dit jaar: bijna 3 jaar oude kleuter + 1 jaar oude niet te stoppen dreumes + zo'n warm weer dat je wel naar het strand moest! Ondanks "vakantie" ben ik dan toch best praktisch ingesteld en ben ik het type dat toch een béétje organisatie hanteert; eigenlijk net om meer "vrijheid" en "we zien wel wat er komt" te creeëren. Niets is zo hatetelijk als vermoeid en onder het zand terug in het veel te kleine vakantiehuisje te komen en dan nog te moeten beginnen te koken; laat staan een hele afwas (te verwend met afwasmachine thuis) en een opkuis onder tafel. Er is natuurlijk overal altijd wel wat lekkers te verkrijgen, maar de gezondheidsfreak in mij wil toch liever niet elke dag frietjes of hotdog of belegde broodjes...
DUS: deze vakantie heeft mij geleerd dat er enkele essentiële dingen nodig zijn: 1. onze fietskar omgebouwd tot buggy(makkelijk op het strand, kindjes kunnen erin slapen, én een hoop bagageruimte. Een bolderkar voldoet ook aan voordeel nummer 1 en 3)          
2. een koeltas, gekoelde flesjes water dienen als drank én koelelement. Ik ben superblij met de koeltas die we als zwangerschapskado kregen bij onze mutualiteit.
 3. kerstomaatjes, komkommer vooraf in stukjes gesneden, couscous.  Deze samenstelling zorgde toch wel voor een toppicknick. Kijk, ik wil even duidelijk stellen dat ik absoluut niet miereneukerig wil doen over een beetje zand op het strand. Dat hoort er gewoon bij. Tijdens een week door de woestijn zat er overal zand, dus ook op het eten, en ik heb nog nooit zo lekker gegeten als toen. Maar, een beetje zand is nog iets anders natuurlijk dan de moddersoep-handen van Loena en de moddervrouwtjeshanden van Sam. (De foto hierbij is niet representatief voor wat ik bedoel, van  ons strandbezoek van de dag daarop waarbij we in de voormiddag post vatten op zo'n eilandje nat zand tussen de ondiepe gevormde plassen zeewater op het strand heb ik geen foto's) Daarom, even de Rapley-filosofie overboord gegooid, en enkele regeltjes ingevoerd: enkel mama  komt in de fietskarbagageruimte (om een beetje organisatie te bewaren, sorry papa maar dat systeem kreeg ik toch nooit uitgelegd), kindjes op een rijtje, en om de beurten een hapje. Ook Sam bleek plots superliefhebster van halve kerstomaatjes, die net in één keer in haar mondje paste. De komkommerstukjes worden een keertje met de lepel gegeven, en de couscous zorgt voor het nodige verzadigingsgevoel, met stukjes tomaat, komkommer, courgette, rozijntjes, nootjes, kruiden, enfin alles wat je lekker vindt.  Niet ik voor Sam denk ik al die moeite moest doen hoor, die at gewoon handen vol zand en modder :) .  Andere dingen die we beproefd hebben waren fruitsla in kleine stukjes (ook prima maar daar heb je vooraf wel wat meer werk mee) en kleine pasta met groentjes en kaasstukjes.
En leve de waterflesjes-met-sportdop! En borstvoeding natuurlijk, want ook daar teerde Sam toch nog wel op, al was het vaak meer voor het even-rusten-en-volle-aandacht-van-mama dan dat dat nog hongerstillend werkt voor haar.
Het werkte prima voor ons: én lekker, én gezond, én goedkoop,  eten altijd bij dus heel flexibel.  En het scheelt een hoop dat de maaltijd al achter de rug is als je met twee moegespeelde zandmonstertjes terug in het huisje komt: in 1 keer onder de douche, meteen bedje in. Rust.

zaterdag 14 juli 2012

met dank aan de dochter (of de juf?)


Veel te veel ideeën in mijn hoofd, evenveel enthousiasme voor al die ideeën in de praktijk om te zetten. Alleen is het soms een beetje teveel tegelijk - impatiens is niet voor niets een bachbloesem die bij mij met stip op nummer 1 staat-, en is het soms wat chaos waar beginnen... Eén van die projectjes is een vorming/workshop rond kindermassage. Vanuit de verschillende opleidingen massage die ik volgde, mijn geloof in de kracht van aanraking, en de massagespelvormen die in de kleuteryoga gebruikt worden en waar je eindeloos op verder kan borduren; eigenlijk een logische stap om al die dingen eens te bundelen in een verteerbare workshop. Ik heb al een blanco-word-document opgeslagen onder de titel "kindermassage", maar verder was ik dus nog niet, als ik begin blijf ik meestal schrijven en daar heb ik niet altijd de tijd voor dus probeer ik die dingen in hapklaardere brokken te doen. Waar dus mijn allerliefste schattige grootste dochter ineens met zo'n hapklaar brokje op een presenteerblaadje tevoorschijn kwam, ik wist niet of ik nu moest lachen of bleiten met dergelijke bijna goddelijke interventie. Nu vind ik mijn dochter fantastisch maar omdat het echt zo ongelooflijk goddelijk was, vermoed ik toch ook dat de juf er voor iets tussenzit.
Dus bij deze, deel ik graag met jullie een superleuke massagetechniek!

Nodig: een vingerpopje. Met een drie maanden oude Loena kocht ik er eens in de ikea voor een spotprijsje omdat ik toen ik een fase zat dat ik dacht alles te nodig hebben voor kindjes. Ze waren hier een beetje in de vergetelhoek geraakt (dat heb je dan als je die redenatie bij alles maakt: dan heb je teveel en gebruik je lang niet alles en vergeet je zelfs dat je ze hebt). Maar kijk se, ook dat was misschien toch wat goddelijkheid want nu krijgen ze eerherstel! Volgens mij vind je in Hema en dat soort winkels ook wel mooie exemplaren. Echt fantastisch is het assortiment op www.earthgames.nl, maar natuurlijk flink wat prijziger.
Uiteraard kan je kind een vingerpopje uitkiezen, je kan eventueel met twee popjes werken, één voor elke hand. Voor kindjes die nog niet zo vertrouwd zijn met "masseren", kan je het opbouwen als "mag het popje jouw wangetjes eens wassen?", dan het neusje, haartjes, hand, ... Het werkte bij ons prima als ik met mijn benen opgetrokken in de zetel zat en Loena dan op mijn buik kwam zitten, leunend tegen mijn bovenbenen (maar Loena is dan ook klein voor haar leeftijd); je kan natuurlijk ook je kindje laten zitten op een stoel of krukje of laten liggen. Naast het masseren van het gezichtje (vergeet de oortjes niet!) kan je zo ook makkelijk strijkende bewegingen maken met het popje van de schouders tot de vingertoppen, van de buik tot de tenen. Gewoon over de kleren, al vond Loena het ook geweldig als ik cirkeltjes rechtstreeks op haar buikje maakte (dat gaat wat stroever als je het boven een T-shirt doet). Je moet maar eens proberen, het voelt echt héél zacht aan. Uiteraard mag je niet nee zeggen als je kindje vraagt of jij ook een massage wil!!! En uiteraard kan je je creativiteit erbij gebruiken: een liedje, een verhaaltje, al naargelang het gekozen vingerpopje.  Maar da's dan weer een ander hoofdstuk en ik mag nog niet alles verklappen want dan komt er niemand naar de workshop natuurlijk!

vrijdag 6 juli 2012

hip hip hoera

vandaag eens niets over yoga. of over kruiden. of geen zinnige zin.
vandaag stond hier in het teken van Sam haar eerste verjaardag! Altijd bijzonder, altijd een mengeling van trots, heimwee, verwondering, paniek omdat het zo snel gaat, altijd een terugblik op wat is geweest en op een vooruitblik op wat we willen dat gaat komen, altijd een flashback van het borstvoedingsmoment nu naar die allereerste drinkbeurt een jaar geleden...
Zo'n dag mag natuurlijk best bijzonder zijn, al vind ik ook wel dat we niet moeten overdrijven. De grootste feestbedoeningen, hoe sjiek of geweldig dan ook, zijn toch nog niet echt aan een één jarige besteed. Allicht onthoud zij alleen de talloze keren dat we gezongen hebben vandaag en zonder twijfel gaan haar handjes de komende dagen nog een paar keer in de lucht om eenzelfde meerstemmig persoonlijk koortje te ontlokken.
Er was nog iemand die van de verjaardag genoot: de grote zus. Met haar 2,5 gepasseerd natuurlijk de kroonillustrator bij uitstek. Alleen moest ik toch een beetje een hint gaf dat Sam vooral graag geel, rood, groen,..; zag en niet enkel bruin. Door de massa's tekeningen die ze produceert (momenteel toch wel minimum vijf stuks per dag- ik geef toe dat ze in haar tekenperiode zit) te verknippen naar vlaggetjes,  hebben we daar ook maar even netjes twee vliegen in één klap geslagen. Dat hebben we dan verder aangevuld met kleurrijke Tibetaanse gebedsvlaggetjes, we hebben nog een kast vol van ons trouwfeest. De kroon op haar hoofd was niet zo aan Sam besteed, maar wel natuurlijk een kaarsje... Instant lach en instant verwondering. Het was wel een kaarsje zonder taart, tja we hadden nu al een ijsje gaan eten eerder op de dag en eigenlijk is hier niemand grote taartliefhebber in huis.
Toch ook een klein momentje van bezinning en opperste concentratie: "welke wens gaan we doen voor Sam? dan gaan we daar héél hard aan denken terwijl het kaarsje brandt...".
Een extra dikke knuffel, nòg eens zingen, en weer een flashback wanneer ze moe maar voldaan na ons elfjesritueel (ik laat de elfjes altijd muziek komen maken bij het slapengaan, dmv een Koshi, waarover meer in een eerder bericht) als een blok in slaapvalt. Heel zachtjes, gaan liggen, oogjes toe, naar dromenland. Zo keek ik een jaar geleden en nog maanden daarna hoe ze zich even afsloot voor alle (nieuwe) indrukken en als het superschattigste snoezigste baby'tje lag te slapen..
Tijd dan voor mij en mijn echtgenoot om ons even over te geven aan nostalgie. Nog eens het fotoboek van haar geboorte. Nog eens even die momenten proberen in herinnering te brengen. Om dan vast te stellen dat dat toch niet meer helemaal gaat. Het is niet meer een jaar geleden. Het is vandaag. En morgen is morgen. De tijd gaat enkel vooruit...

gelukkige verjaardag Sam!

zaterdag 23 juni 2012

bootje varen

Een superleuke rustgevende oefening... voor een baby'tje, een peuter, een kleuter, en allicht zal een lagereschoolganger er best ook nog van genieten!
Het kan op 1 2 3 gelijk waar, of je maakt er nét wat meer van; met gedemd licht, een leuk muziekje (liefst iets natuurgeluiden-zee-achtig). Als er al een ontspannen sfeer is, begin ik direct met de oefening, anders loont het de moeite en is het leuk om eerst nog even volle gas te geven en eerst samen te "roeien", om dan stil te vallen en je te laten kabbelen op de (denkbeeldige) golfjes...
Poepsimpel: jij zit op de grond met je benen gespreid, en bent de boot. Je kindje zit voor jou, kan zachtjes tegen jou leunen, en jullie zijn vertrokken... Gewoon stilletjes, of een beetje wiegen van links naar rechts,... De ene keer zal het misschien een kort tochtje zijn en zijn ze het snel beu, een andere keer eindigt het in nog minutenlang lekker dicht tegen elkaar aan zitten en bijna in slaap vallen...
nog wat variatietips: voor oudere kindjes kan je iets meer fantasie erbij gebruiken, zoals al gezegd eerst wat roeien, dan samen bedenken waar je gaat varen: op de zee, op een rivier? wat zie je in het water? Voor peuters werkt het dan weer goed met liedjes als "varen varen".

zaterdag 9 juni 2012

gezichtsreiniging in 1 2 3

Mijn bescheiden kruidentuintje hier in mijn tuin bloeit welig na de overvloedige zon van een tweetal weken geleden en de even overvloedige regenval van de laatste week. Vooral de citroenmelisse en de munt neigen stilaan naar het overwoekeren... maar geen nood, want deze twee plantjes lenen zich gelukkig tot dagelijks gebruik... uiteraard in een lekkere thee, samen of apart. Momenteel ben ik aan 't experimenteren met munt te zoeten met stevia en/of agavesiroop, om toch een lekkere zoete "marokkaanse muntthee" te krijgen. Hét juiste recept qua hoeveelheden heb ik jammer genoeg nog niet gevonden, het blijft me iets aan de bittere kant, maar als ik het gevonden heb, laat ik zeker weten!
Een andere manier of munt en citroenmelisse "met bosjes" op te werken als ze dreigen een makkelijke doorgang voor de fiets te belemmeren (zoals in mijn tuin, mijn kruiden groeien naast de tuinpad) is een gezichtsreiniging te maken in een mum van tijd. Pluk een goei bosje van deze kruiden, knip of hak ze fijn (dit mag vrij grof gebeuren hoor), gooi ze in een teiltje of een kookpot of iets dergelijks, overgiet met water dat net gekookt heeft, en je hebt een instant-gezichtsstoombad. Opgelet, de stoom is in het begin vaak té warm, je gebruikt dus beter water dat al een béétje afgekoeld is (maar nog wel dampt), en wees sowieso voorzichtig dat je je niet verbrand! Een grote badhanddoek is makkelijk om je hoofd echt geheel te kunnen verstoppen en te zorgen dat de kruidige dampen niet te snel verloren gaan in de ruimte.
Citroenmelisse is bij dit recept het plantje dat vooral zuivert en verzacht, munt zuivert en verfrist.
Je kan trouwens ook lavendel, goudsbloem,... toevoegen, maar die bloemetjes bloeien wat later... gedroogd kan natuurlijk wel prima! Of heermoes, wat ook weer prima is voor de huid. Of kamille. Of rozemarijn; waarmee ze op de bijgevoegde foto munt combineren, voor een verkwikkend stoombadje. Ach, wat biedt de natuur toch weer een rijkdom aan mogelijkheden!

zaterdag 2 juni 2012

lekker wiegen...

Zelf ben ik er sinds een reis naar Jamaica, ondertussen alweer heel wat jaartjes geleden, verzot op: een HANGMAT! Nachten heb ik daar buiten geslapen, lekker wiegend, met oceaangeluiden als decor en Caraïbische stormhemels aan de horizon. (en gewapend met liters antimuggenspray). Ik moest er dan ook één in onze eigen tuin hier hebben... Gewéldig vind ik het, dat rustig schommelen, het wordt soms bijna meditatief. Nu las ik toevallig gisteren in een boek over de ontwikkeling van baby's dat schommelen héél goed is voor kindjes... Het evenwichtsorgaan is blijkbaar het eerste zintuig dat ontwikkeld is, al IN de baarmoeder. Zonder het te weten heb ik mijn kindjes dus al vroeg diezelfde rustgevende wiegervaring meegegeven. In heb boek werd ook geduid op het grote belang van het evenwichtsorgaan goed te laten ontwikkelen (door schommelen en wiegen), omdat dit dan weer een goede invloed heeft op de ontwikkeling van houding, ruimte-ervaring, ... Vanuit dit gegeven kreeg ik de inspiratie om in het yogalesje ook een "hangmat-wieg-oefening" in te steken...
Het lijkt me ook gewoon een goede manier om een kind te laten ontspannen... ze vinden het ongetwijfeld leuk, maar kunnen zich terzelfder ook heel makkelijk "geven" in het wiegende ritme, even in algehele rust.
Nu heb je zeker geen echte hangmat nodig hoor, voor deze oefening.
Ik gebruik een dubbelgevouwen fleecedeken; da's nog eens lekker zacht ook.
Mijn echtgenoot stelde even de draagkracht in vraag, maar we hebben het uitgetest met Loena én Sam samen in de deken-hangmat; dus 11,5kg + 8kg kan het zeker hebben.
Je moet dus wel met twee begeleiders zijn voor deze oefening, maar dat maakt het ook net zo fijn. Je kind voelt zich echt gedragen tussen zijn twee ouders, als je dit als ouderpaar doet.
Voorzie voor alle zekerheid een zachtere ondergrond (matras, gras,...). Je hoeft ook echt niet hoog te wiegen; een tiental centimeter boven de grond is prima.
Leuk is de oefening sowieso, maar tracht om het rustgevend karakter te bewaren zelf ook rustig te blijven, niet teveel praten, beperk de vreugdegeluidjes,... Extra fijn is natuurlijk als je op de achtergrond mooie muziek kan opzetten, bijvoorbeeld oceaangeluiden.
We zijn er eventjes mee bezig geweest, bij het uittesten van de oefening... eerst Loena, dan Sam, dan terug Loena, dan terug Sam,... ze wisten van geen ophouden! En dan gingen ze dus ook maar eens samen in de hangmat-deken... zooooo geweldig was dat! Een foto trekken ging natuurlijk niet, want zowel ik als mijn echtgenoot hadden de deken vast en wiegden onze kindjes, maar ik zal het trachten te beschrijven: vier pretoogjes, twee brede glimlachen, de allerliefste snoetjes, lekker knus bij elkaar, tegen elkaar, geborgen bij elkaar en in het wiegen...

zaterdag 26 mei 2012

wat is er simpeler en heerlijker dan....

een PICKNICK???!!! We hebben er de laatste dagen al ettelijke opzetten. Tasje klaarmaken, dekentje mee, fiets op, en hupsakee... waar gaan we vandaag eens picknicken? Rustige omgeving in de natuur is altijd goed, liefst met veel veilige loop-en kruipruimte voor de kindjes, en een picknickplekje met een speeltuintje erbij is natuurlijk ook altijd leuk. Loena blijkt al verslaafde: "mama, ik heb een ideetje, zullen we morgen eens gaan picknicken?" kan ze dan poeslief vragen als ze 's avonds in haar bedje ligt. (aan het babbel-en-"hoe krijg ik hier het best iets gedaan"-talent ontbreekt haar duidelijk niet!)
Ook vanochtend hielden we weer picknick, want geef toe, er is niets simpeler en heerlijker dan dat... én je bent buiten, én je hebt geen opkuis onder de tafel waar je bijna langer over doet dan het eten zelf (rapley-ervaringsdeskundigen zullen mij ongetwijfeld gelijk geven wat dit betreft), én het is toch altijd een beetje vakantie-gevoel, én het maakt het makkelijker om als ouders op 't gemak te eten en de kindjes te laten spelen als ze genoeg hebben ("op het picknickkleed blijven zitten tot iedereen gedaan is klinkt nogal stom uiteraard"), én je krijgt een dosis vitamine D door het zonlicht, én je hoeft je huis een keertje niet te poetsen want je bent toch bijna nooit binnen, én....  Enfin, voordelen te over dus.
Maar dus terug naar vanochtend. Omdat wij van die mensen zijn die eigenlijk zoveel op pad zijn (vooral ik pleit hierin schuldig); kwamen we tot de constatie dat onze kindjes eigenlijk niet zo heel veel kansen hebben om gewoon thuis te spelen. En nu hebben we een zandbak, en een schommel, en een zwembadje, en loena heeft een fiets waar ze op kan oefenen,...  Dus: we blijven gewoon eens heel de dag thuis, lekker in de tuin (behalve op dit moment, kindjes slapen in bed en ik zit dus achter de computer). Picknick kleed buiten, een stapel kussens, speelgoed voor Sam,...
Wat hadden we bij elkaar gesprokkeld: boterhammetjes, handig al binnen besmeerd met boter, en blokjes geitenkaas voor erbij. Komkommer en kerstomaatjes, die beiden zonder twijfel met stip op nummer één staan in de statistiek van meest gegeten voedsel hier in huis (vooral dankzij Loena). Aardbeien, vitamineC-bommetjes, die aan een serieuze inhaalbeweging bezig zijn en mogelijk wel eens de nummer 1 van de troon kunnen stoten, gezien IK er verzot op ben, LOENA er verzot op is, en ja hoor, ook Sam heeft de Goris/Boons-aardbeienfanaat-genen geërft. Voor de gemakkelijkheid en de rust en het vermijden van stress had ik Sam haar body'tje en kleedje maar uitgedaan zodat ze naar hartelust kon genieten van de zeer sappige exemplaren (allicht weer een bekend fenomeen bij rapley-kenners).
Watermeloen, lekker fris altijd lekker bij zo'n warm weer, nog een potje yoghurt, ... en onze buikjes waren al weer gevuld. Water, of watermetappelsap, of watermetvlierbloesemsiroop (ik heb gelijk gekregen wat de ontwikkeling van de bloesems betrof :), verse muntthee, keus te over.
En voilà daarmee was onze voormiddag al gevuld. Snoetjes en handjes wassen, kruimels naar de kippen, afwas naar binnen, het picknickkleed een keertje uitschudden, kindjes naar bed, een halfuur platte rust in de hangmat, eventjes dit bericht schrijven, sebiet de was ophangen en daartegen zal er al wel een kinderstemmetje uit de babyfoon hoorbaar zijn: "mama, ik heb een ideetje, zullen we sebiet eens picknicken?!..." Prima hoor, kan perfect, heb er zin in, alleen nog eventjes een nieuwe lading aardbeien halen!!!

zaterdag 19 mei 2012

nog heel eventjes wachten

Vanmiddag een fijn fietstochtje gemaakt, om van het prachtige weer te genieten natuurlijk en om de 2,5jarige dochter die om 12h beweerde dat ze niet moe was en geen middagdutje meer nodig had en voet bij stuk hield ondanks mijn argument dat ze later op de dag beter zou kunnen spelen als ze eerst wat ging slapen; en van die gelegenheid gebruik gemaakt om als een poolshoogte te gaan nemen bij de vlierstruiken. Want: het is bijna vlierbloesemsirooptijd!!! Vorig jaar maakte ik in april al een hele lading, maar toen viel de zomer ook in april (en omgekeerd jammer genoeg). Dit jaar heeft het allemaal wat vertraging door een chronisch zonne-uren gebrek, maar als er nog een paar dagen zoals vandaag volgen, waarvan ze van tevoren beweren dat het bewolkt gaat zijn en gaat regenen, maar het dan toch de hele dag straled weer is, dan gaan de vlierbloesems allicht ook "boomen" ... Je hebt in principe altijd wel een goeie maand de tijd om vlierbloesems te gaan oogsten, diegene die in volle zonlicht staan zijn natuurlijk het eerst rijp en ook weer snel uitgebloeid, maar dan zijn er nog de vlierstruiken die wat meer in de schaduw staan. Handig dus als je eerste lading vlierbloesemsiroop al op is.
Vlierbloesems op zich zijn héél gezond. Goed voor de weerstand, verzachtend voor de luchtwegen. Om te bewaren moet je er siroop van maken en de suiker countert de gezondheidsfactor natuurlijk serieus. Siroop die je in enkele dagen opwerkt, kan je ook maken met agavesiroop, wat qua zoetmaker veel gezonder is, maar niet zo lang bewaart.
Vlierbloesemsiroop is vooral ook héél lekker. Aangelegd met water, of bruiswater, of appelsap. Of met witte of roséwijn... perfect zomeravonddrankje. Of op de pannenkoeken!!! Helemaal lekker wordt het als je wat van de siroop in het deeg zelf verwerkt. Voor koudere avonden leg je de siroop aan met warm water; dan heb je een lekkere vlierbloesemthee.

en dan natuurlijk het recept:

nodig: een flinke hoeveel vlierbloesems (zeker een grote slakom vol), citroenen, rietsuiker, water

 De vlierbloesems voorzichtig afspoelen onder zacht stromend water (er blijven vaak veel beestjes op de vlierschermen zitten)- door ze ondersteboven af te spoelen beschadig je zo min mogelijk de bloemetjes. In een grote glazen pot stapel je afwisselend vlierbloesems en citroenschijven. Je eindigt met een laag citroenschijven. Overgiet met (koud) water zodat het geheel net onderstaat.  Na een tweetal dagen giet je het mengsel door een neteldoek in een grote maatbeker of kookpot; waarbij je het geheel goed uitperst. Even nagaan welke hoeveelheid je hebt: per liter heb je 500gr suiker nodig. De vloeistof met de nodige suiker aan de kook brengen en wat laten indikken tot de gewenste dikte.

Dus: spring de fiets op en zoek in een vlierstruik (let er wel even op dat het een echte vlier is en geen kruidvlier; zie de foto's: let op het verschil in de bladeren); en hou vanaf nu stipt om de paar dagen de vordering van de bloesems in het oog!!!


zaterdag 12 mei 2012

Het mag ook al eens makkelijk

Ik gun het mezelf om deze week het mezelf makkelijk te maken door een simpele YouTube link te geven: http://www.youtube.com/watch?v=Nem0bkErGVY&feature=youtube_gdata_player Het mag al eens vind ik, zeker omdat het morgen Moederdag is. Er kan discussie zijn of het de echte of de valse is, ik vind mama zijn zo plezant en zo allesomvattend dat ik voorstander ben van gewoon beide moederdagen vieren. Het lied in de link is daar een ode aan, tegelijk natuurlijk met een grote knipoog en zelfrelativeringsvermogen... Bovendien komt het me goed uit gezien ik tot een eind in de namiddag met de kids op stap was, tijdens hun slaapje nadien mijn tijd verdeeld heb tss stofzuigen, was opvouwen en wegleggen, groenten wassen, weekschema en weekmenu maken, daarna nog met de kids naar de winkel ben geweest, om dan laat thuis te komen, nog een aantrekkelijke maaltijd heb gemaakt, waardoor het nog later was en het slaapritueel dus vooruit moest gaan. En morgen staat er iets gelijkaardige op het programma. Dus geen tijd voor uitgebreide blogpost. Want ik moet ook nog de strijk doen. (had ik al gezegd dat ik vind dat ik twee moederDagen verdien?

zaterdag 5 mei 2012

pim pam poentje


Ik heb altijd al een zwak gehad voor lieveheersbeestjes... en ik allicht niet alleen, want in de baby-en kindercommerce is het ook een dankbaar thema; en worden er superschattige spulletjes mee gemaakt! Die tot niets dienen, maar gewoon schattig zijn omdat het nu eenmaal om een lieveheersbeestje gaat!
Het lieveheersbeestje leent zich ook prima als thema van een massagespelletje.
De klassieker is natuurlijk "hansje pansje kevertje". Je kan terwijl je dit liedje zingt, bewegingen maken op de rug van je kindje, en probeer het ook zeker eens op de voetjes! Eerst met je vingers naar boven wandelen, dan het met je vingers laten regenen, bij "die spoelde alles weg" met je vlakke hand grote strijkbewegingen naar beneden. De zon beeldt je uit door cirkelbewegingen, die je blijft doordoen tijdens "die maakte alles droog"; en dan op het einde wandelt hansje natuurlijk terug omhoog. Heel simpel dus. Je kan het interactiever maken door variatie te verzinnen samen met je kindje: hansje kan eens heel snel stappen, of heel traag, of zigzag, of misschien springt die wel eens op het hek (waarbij je telkens met twee vingers een sprongetje maakt). Of misschien heeft hansje wel eens reuzeschoenen aan? (stappen met je vlakke hand)? Is het een mierbuitje? (met je vingers tokkelen zodat je maar een hele lichte aanraking maakt) Of een grote plensbui? Of zo'n stortbui dat hansje als in een riviertje naar beneden glijdt?...


Onlangs leerde ik nog een ander lieveheersbeestjesliedje kennen, uit het boek "kleuterwijs", een liedjesbundel die vaak gebruikt wordt in kleuterscholen. Het gaat als volgt (ik kan het hier natuurlijk niet zingen, maar je kan het ook als versje zeggen):

"Lieveheersbeestje kom bij mij, hoeveel jaren oud ben jij?
Kom maar even hier en dan tel ik vlug, alle stippen op je rode rug".

Tijdens de eerste zin maak je gewoon wrijfbewegingen met je vlakke hand.
Tijdens de tweede zin maak je met je hand cirkels, alsof het stippen zijn. Oudere kindjes kunnen ook raden hoeveel stippen je gemaakt hebt...
En dan de rollen omdraaien natuurlijk en de kindjes stippen bij mama of papa of bij zusjes of broertjes of... laten tekenen!

bij het zoeken naar een versie van het liedje, (wat ik dus niet gevonden heb), vond ik wel een ander liedje, uit Sesamstraat... ik vond het zo superaanstekelijk leuk en vrolijk, dat ik hier ook de link zet:
http://youtu.be/JtDVXzY_u8w

zaterdag 28 april 2012

Veel meer dan dat...

na de gele paardebloemen, zie je ze stilaan overal verschijnen: de paardebloempluisjes...
Je zou ze kunnen bekijken als een eenvoudig kinderspelletje; maar ze zijn véél meer dan dat...
Dit "spelletje" is immers een heuse ademhalingsoefening! Om alle pluisjes ineens weg te blazen, moet je echt wel eerst diep inademen!  Ik probeer zelfs eerst altijd een paar "oefeninademhalingen", waarbij je eerst je buik en dan je borst goed omhoog laat komen, en dan een paar "oefenuitademhalingen", waarbij je je zachtjes tussen lippen blaast en zo veel langer kan uitademenen! De pluisjes dan effectief zelf wegblazen geldt natuurlijk ook als ademoefening. 
Ook als concentratie-oefening kan het tellen. Je kan een kind immers vragen vooraf zich op iets te concentreren (een wens), daarna de handeling te doen (het wegblazen), terwijl je voortdurend aan die wens blijft denken. Je kan dit bijvoorbeeld ook doen door de wens te visualiseren en samen met je kind een beeld erbij te bedenken. Sluit je ogen, denk aan het beeld dat je gekozen hebt, blazen, ogen openen... wat heb je gezien??!!
Nog grootster wordt het wanneer je wat gaat filosoferen. Wat is een wens? Je kan iets kleins wensen, voor jezelf; "ik wens dat ik vandaag een leuke dag heb". Kan je ook een wens doen voor andere mensen, bijvoorbeeld "ik wens dat wij (alle kindjes van de klas) vrijdag op onze schoolreis leuk kunnen spelen. Kan je nog verder denken, en wensen iets wensen waar alle kindjes gelukkig mee zijn? Wat is iets wat alle kindjes gelukkig maakt? Iets om te eten? Iets om te spelen? Mensen om hun heen hebben die hen graag zien? (enfin dit was wel de maximum-filosofeer-grens bij Loena; maar ze dan is ook nog maar kleuter hé!)
Uiteraard leent het pluisjesverhaal zich ook prima als natuurfenomeen. De pluisjes hebben de wind nodig, komen elders terug op de grond, als ze in goede grond vallen, water hebben,... komt er volgend jaar een nieuwe paardebloem uit. Ook hier kan je zover in gaan als je wilt: de wind is essentieel, anders zouden alle pluisjes gewoon ter plekke op de grond vallen, maar dan zijn er veel te veel zaadjes op een klein plekje en hebben ze niet allemaal een plekje om te groeien...
Fysici onder ons zouden allicht ook een verhaal kunnen bedenken over hoe zo'n pluisje net in elkaar zit dat het kàn vliegen (heb zelf geen kaas gegeten van fysica dus hier heb ik me niet aan gewaagd)
Voor diegenen die denken dat ik het allemaal veel te serieus neem, zo'n paardebloempluisje; ik doe er ook wel eens iets heel eenvoudig mee hoor. Zo hebben we er daarstraks enkel een liedje over gezongen. Ik had op de melodie van "krokusbolletje" al een tekstje verzonnen over de paardebloem, voor een yoga-bloem-handhouding. En tenmidden van al die gele paardebloemen en witte pluisjes verzon ik dan ook maar een tekstje over de pluisjes." paardebloemebloempje, geef de zon een zoentje, met je kleuren groen en geel, op je dunne steel. paardebloemepluisje, zoek je een nieuw huisje, vlieg maar door de blauwe lucht, land zachtjes met een zucht. " is wat de inspiratie van het moment mij bracht...
Maar zelfs als je dat allemaal wat veel vindt.... soms houden we het bij hoe Sam met paardebloemen en pluisjes omgaat... verwonderd kijken, eens voelen, en lachen omdat we het zo mooi vinden!

zaterdag 21 april 2012

Creativiteit gevraagd, 2x/dag

De stap is gezet. Loena gaat naar school. Al 5 halve dagen achter de rug. Nooit gedacht dat de stap zo groot zou zijn. Ik dacht dat "de moeilijkheid" enkel zat in het idee dat ik haar elke dag (in tegenstelling tot voorheen 2 dagen in de week) en in een grotere groep (23 kindjes in het klasje, maar in de school natuurlijk veel meer) zou moeten acherlaten. Maar da's blijkbaar peanuts in vergelijking met de échte moeilijkheid... als bij toverslag is mijn kleine meisje verdwenen...en krijg ik er een groter exemplaar voor in de plaats... nog altijd even lief natuurlijk, maar groter... dat weet ze zelf ook dus ze "doet" ook groter... met alle plezante en minder plezante kantjes erbij...
Maar goed, uitwijken over de emotionele belading van dit ervaren de voorbije week was eigenlijk niet de bedoeling. Ik wou eigenlijk wat schrijven over een belangrijk praktisch aspect waarmee we de eerste schooldagen geconfronteerd werden: iets lekkers, gezond, houdbaar voorzien voor tijdens het snackmoment. Binnenkort proberen we een dagje of ze voor-én namiddag op school kan blijven, dan zijn dus al 2 doosjes-met-inhoud...
Appel? Handig als ze 't in zijn geheel kan eten, maar daar moeten we nog wat op oefenen. En in schijfjes is 't zo snel bruin... Net een oplossing uitgeprobeerd: gedroogde appel!!! Met een uitsteker-apparaatje kon ze kiezen tussen sterretjes, bloemetjes,... enfin het werden dus appel-hartjes. Bestrooien met een beetje kaneel, meteen de kruidendroger in, en ondertussen zijn ze klaar. Een kruidendroger is hiervoor iets superhandig, maar redelijk duur in aankoop, maar gewoon in de oven moet volgens mij ook lukken!
Boterhamkoekjes: met hetzelfde apparaatje, een boterham beleggen naar wens, vormpje kiezen, uitsteken, en je hebt "leuke" snackjes... Als er veel tijd is doen we dit soms ook als we gewoon een boterhammaaltijd hebben, en Loena eet dan opvallend beter dan een gewone boterham waarbij telkens de discussie "niet de kaas tussen je boterham vandaan eten" aan de orde is...
Komkommer! lekker fris, naar keuze in handige staafjes te snijden, of bloemetjes door de schil er met een fijnschiller over de lengte om de cm er af te schillen
Kerstomaatjes! is denk ik het lievelingseten van Loena!
broccoli, als je dat toevallig de dag ervoor toch hebt klaargemaakt, maar dan opletten dat je de roosjes niet te plat kookt!
Worteltjes: in schijfjes of staafjes
druiven
rozijntjes
gedroogde abrikozen
cashewnoten (zijn zachter dan andere noten, dus prima voor kindjes!)
blokjes (geiten)kaas
enfin dat zijn zo de ideeën die ik had... als er iemand nog leuke tips heeft... altijd welkom...
(ps. we hebben ook wel een keertje toevlucht genomen tot de superlekkere-en-toch-onder-de-omschrijving"gezonde koek zonder chocolade"-vallende bert&ernie koekjes die we in bioplanet kopen... toch ook altijd handig om in huis te hebben)

zaterdag 14 april 2012

wat smaakt de lente heerlijk!

Desondanks het weerbericht dat veel regen voorspelt, is het potverdorie toch al een aantal dagen best mooi zonnig weer geweest. Hopelijk ook morgenvoormiddag, dan is het weer mama&kids time (terwijl papa nog wat langer slaapt omdat hij met de nacht moet gaan werken). En nu wil ik morgen toch echt wel richting Liereman; voor twee dingen: ZEVENBLAD en PAARDEBLOEMEN. Omdat je daar verdomd lekkere dingen mee kan maken! 't Is niet mijn verzinsel, dus met dank aan Christine van de Orangerie in Noorderwijk, waar ik een paar jaar geleden een geweldige kruidencursus volgde. Sindsdien staan volgende lekkernijen jaarlijks als vaste traditie op het lentemenu...                     
                                                       

Eerst het zevenblad. Als je je afvraagt, waar vind ik dat? wel: zo ongeveer overal. Let er maar eens op, eens je het kent, vind je het echt overal terug; in de tuin, langs de weg, bosranden,... Ik heb ondertussen zo m'n vast plekje om te gaan oogsten, redelijk dicht tegen (maar niet in) een natuurgebied. De jonge blaadjes zijn uiteraard het lekkerste! Zevenblad barst van de vitamines en mineralen(provitamine A, vit C, magnesium, calcium, silicium), het is dus echt gezond! Je kan de blaadjes ook rauw toevoegen aan een salade. Of je maakt er een superlekkere ovenschotel mee!  Let wel: je hebt véél nodig, omdat het -zoals spinazie- heel erg slinkt als je het stooft in de pan. Dus ik pluk een goeie emmer vol; thuisgekomen snij ik te dikke steeltjes er nog af, slechte blaadjes eruit, wassen, droogzwieren, en samen met champignons (de bruine kastanjechampignons zijn er het lekkerst bij) en een fijngesneden ui eventjes bakken in wat vetstof. Dan een beetje bouillon toevoegen en een tiental minuutjes goed laten sudderen. De bouillon giet je er dan terug af, en gebruik je om een witte saus te maken samen met wat boter, bloem en room. De groenten gaan in een ovenschotel, overgieten met de saus, en afdekken met schelletjes geitenkaas. Na twintig minuutjes en eventjes onder de gril, heb je echt een superlekker kruidig gerecht! Lekker bij rijst, puree, aardappelkoekjes,...
Liever op een andere manier? Eigenlijk kan je elk gerecht met verse spinazieblaadjes, ook met zevenblad maken.
                                                            
Maar we plukken natuurlijk ook paardebloemen. Nu wordt van de paardebloem meestal de wortel (lever-en galondersteunend) of de blaadjes (nierondersteunend) gebruikt. De jonge blaadjes kan je ook gebruiken in een salade, een omelet,... Ik ga nu echter voor de bloemen. Een paar handen vol paardebloemen laat je daarna in water even koken en nog een nachtje trekken.  Daarna de vloeistof zeven en uitpersen (neteldoek). Daarna moet er zoetstof bij: ofwel suiker, als je het langer wil bewaren, ofwel half suiker, half agavesiroop. Je doet dit naar smaak, echter om te bewaren moet er toch wel 1 kg suiker op 1 liter water in. Ook wat citroensap of een citroen in schijfjes toevoegen, en op een laag vuur zonder deksel laten indikken tot de gewenste siroopdikte. Pas op, eens afgekoeld is het altijd nog wat dikker! Héél lekker op de boterham, op pannenkoeken,... Je kan uiteraard ook met geleisuiker werken voor een confituur. 
Ik zal niet beweren dat deze siroop tot de categorie "gezond" hoort hoor, maar wel leuk om te maken met iets wat je gewoon maar voor het plukken hebt... en de pannenkoeken krijgen er toch een echte lente-toets mee!

donderdag 5 april 2012

hoe simpel schoon het leven kan zijn

een beetje vroeger dan gepland, 't is nog geen weekend, maar ben zo ontroerd naar beneden gekomen van mijn kroost te slapen leggen; het moest er dus uit, het net op, de wijde wereld in (of toch het bescheiden wereldje van wie dit leest).
M'n hele dag was rotslecht; verschrikkelijk slecht geslapen, alles liep mis, het gevoel "heeft het allemaal wel zin"... Gemopper als de dochters teveel lawaai maakten of te weinig geduld hadden, enfin, ik moet bekennen, ik was vandaag niet zo'n beste mama vrees ik...
Bij het slapengaan zeg ik hen dat ook. Sam kan me alleen maar de stralendste glimlach geven en Loena is spontaan superlief ("dankjewel voor het verhaaltje mama",..)
We zitten met ons drietjes op het bed, ik zet een muziekdoosje met een dansend elfje-met-toverstaf... De meisjes kijken verwonderd en muisstil naar dat dansende wezentje, ik kijk verwonderd naar die oogjes die zo stralen. Alsof het georkestreerd was (maar dat was het niet) komen we dichter bij elkaar te zitten totdat we samensmelten in een mama-dochter-dochter knuffel... Zucht. Het leven is toch mooi.

zaterdag 31 maart 2012

kinderyoga in volle opkomst...

Vandaag een kort berichtje. Reden: net terug van een weekje vakantie; moe, veel uitpak en was.
Op die vakantie haalde ik gisteren mijn inspiratie; al zal het misschien eerder op wat reclame lijken. Wat niet mijn bedoeling hoor!
Situatieschets: vrijdagochtend op vakantie, op 10h moeten de sleutels van het huisje worden binnengeleverd; Sam doet nog gauw een dutje, mama en papa druk bezig met inpakken en auto inladen, en Loena... ja echt spelen kon ze niet meer want al het speelgoed ingepakt, alleen buiten te gevaarlijk met al die vertrekkende auto's, mee helpen inpakken lukt voor kleine dingetjes maar al gauw waren we toch ook al dat stadium voorbij. Wat wél helpte: Nederland 3! Daar zijn de hele ochtend kinderprogamma's op, en hoewel ik absoluut geen voorstander ben van "zet ze maar voor de TV", deze programma's zijn toch wel "van de goede soort" - leerrijk, ontspannend, niet te druk. Perfect dus voor de situatie zoals in de schets. Met een half oog kijk ik mee van achter de valiezen; en maakte zo kennis met een nieuw programma: "Waybuloo".
 Het is wat zweverig, wat elf-achtig, maar qua inhoud vond ik het eigenlijk best ok. Veel nadruk op de natuur, vriendelijk zijn voor elkaar, én... yoga! Waybuloo gaat over vier wezentjes, de Piplings, en elke aflevering komen er (na wat opzoekingswerk) vaste onderdelen terug: een "thema", (gisteren was dat de schoonheid van een bloesem), het kiekeboespel (de Piplings verstoppen zich en de kinderen moeten hen zoeken), en... "YOGO"; oftewel yoga voor de allerkleinsten. Het geluid van een windchime kondigt de "tijd voor yogo" aan, kinderen en Piplings zoeken een plekje op het gras, en ze doen yoga-oefeningen. Het ging duidelijk om de échte oefeningen (dus geen "we doen een beetje alsof met slappe afkookseloefeningen") én er werd nadruk gelegd op het imiteren van dieren uit de natuur. Ik heb alvast wat afleveringen geprogrammeerd, wel er nog wel eens wat bekijken, en zal dan wel zien hoe het evolueert. Wat me wél charmeerde, was dat een kinderprogamma uitdrukkelijk "yoga" als vast onderdeel heeft... duidelijk een signaal dat yoga voor kinderen, én voor peuters en kleuters, aan een opmars bezig is!                    

maandag 26 maart 2012

kinderaardegroet

De aardegroet vind ik zo toepasselijk tijdens de ontluikende lente, of zeg maar al volop lente, waarbij we toch allemaal genieten van wat de aarde ons geeft...
In de "volwassenenyoga" is de aardegroet een houdingreeks met oa. hondhouding, cobra, kindhouding, kathouding,... Ik ging dus op zoek naar een "kinderversie"; wat meestal min of meer dezelfde houdingen beoogt, maar dan korter, met een herkenbaar tekstje erbij... zoals ik dat ook voor de zonnegroet had gevonden.
Alleen... na meer dan een uur zoeken op internet (ongelooflijk wat een massa yogafilmpjes je vindt op youtube); gaf ik het op en besloot ik dat er niets anders opzat dan zelf een "kinderaardegroet" te verzinnen. Nu klinkt dat "verzinnen" redelijk onrespectvol, het is uiteraard wel belangrijk dat de houdingen er effectief in terugkomen én dat het geheel ook "zinnig" is, en volgens de filosofie van de yoga.  Ik liet het dus wat sudderen in mijn hoofd, probeerde wat rijmpjes uit, tot ik hem helemaal had zoals het juist voelde... vooral over de laatste regels heb ik nogal wat gepiekerd, wou zeker de cobra erin, en echt "liggen" op de aarde... Als bij ingeving van moeder aarde herself kwam ik uiteindelijk op de zin "jij zorgt voor mij, ik zorg voor jou", wat meteen ook dankbaarheid en respect voor de aarde/natuur wil uitdrukken.
In het  filmpje spreek ik de groet in terwijl mijn dochter Loena hem uitvoert. Niet helemaal juist, zoals je zal horen, ze begint meteen met haar benen in de lucht te steken terwijl het eigenlijk de hondhouding (billen in de lucht) moet zijn; maar in peuter/kleuteryoga gaat het om de intentie en niet om de perfecte uitvoering, dus heb ik het zo maar gelaten. Ook op het einde komt de cobrahouding  niet heel duidelijk naar voor.
De groet gaat zo:                
                     ik leg mijn handen op mijn hart
                      (zitten op je knieën, handen
                      in namastehouding= handpalmen tegen
                     elkaar voor je borst)
                     ik leg mijn handen op de aarde
                     (handen voor je op de grond zetten)
                     ik steek mijn billen in de lucht
                     (hondhouding)
                     ik leg mijn oor op de aarde
                     (kindhouding, met je oor tegen de grond)
                     ik steek mijn ene voet in de lucht
                     (en mijn andere voet in de lucht)
                     ik leg mijn buik op de aarde
                     (helemaal languit op de aarde liggen,
                     je aan de aarde "overgeven")     
                     aarde, zo lig ik dicht bij jou
                     jij zorgt voor mij, ik zorg voor jou
                      (cobrahouding, buik op de grond en bovenlichaam
                        met je handen opdrukken)
https://www.facebook.com/video/video.php?v=3264837351492

zaterdag 17 maart 2012

lékker, (en gezond!)

lente... een ideale tijd om te zuiveren...
een hele zuiveringskuur hier uit leggen, is onmogelijk (daar heb je minstens een avond voor nodig :)
maar wil wel graag een  drankje delen, dat niet alleen gezond én zuiverend is, maar ook lekker, ideaal als extra vochttoename, en 't is eens wat anders als water of thee...
Ik werk zelf nooit met exacte recepten, met excuses voor diegenen onder jullie die net wél steeds met afgewogen ingrediënten koken, maar zo kan je wel experimenten met welke hoeveelheden je lekker vindt!
Haal gember en citroenen in huis (biologisch). Snij een stukje gember (de schors mag eraan blijven) in kleine stukjes en laat in bodempje water even koken. Dan voeg je naar believen een beetje honing of agavesiroop toe (de laatste verdient lichtelijk de voorkeur omdat het de bloedsuikerspiegel minder beïnvloedt; je kan ook een combinatie van de twee maken). En je perst er een halve of een hele citroen in uit. Zo bekom je een siroop, die je verder kan aanleggen met of heet water voor een verwarmend drankje (niet alleen zuiverend maar ook goed bij griep, keelpijn, verkoudheid,...) of met koud water voor een verfrissend drankje.
Gember stimuleert oa. de bloedsomloop, gember én citroen ondersteunen de lever.
Santé!

zondag 11 maart 2012

het helemaal lente-gevoel


Soms heb je een idee, maar wordt je zo overvallen door iets van puur geluk, schoonheid, warmte, verwondering,... dat je wel MOET daarover vertellen. Zo dus ook met mij vandaag, zat met een ideetje voor m'n blog, maar  de PRACHTIGE voormiddag heeft me gedwongen dat ideetje een weekje op te schuiven... Dus, even m'n lente-ervaring beschrijven; als er -al is dat bijna ondenkbaar op zo'n dag als vandaag- nog iemand een klein aanzetje nodig heeft om de natuur in te trekken en de lente te ontdekken!
 
Joël staat met de nacht dit weekend dus het is een dagje voor mij en mijn twee dochters. Al van bij de eerste zonnestralen kriebelt het... en wat een energie krijg je daardoor! Ontbijten, kindjes even laten spelen, even al alles klaarzetten voor vertrek, het even praktisch organiseren dat ik de kindjes telkens even laat opschuiven en zo heel het huis nog gauw met nat doe, ramen open zwieren, was mee naar buiten, de eerste keer dit jaar de was op de wasdraad hangen (met hulp van Loena: dit is van papa, dit is van mama, dit is van Sam,...- Sam helpt ook door de wasknijpers te bewaken), kindjes de fietskar in (met het buggywiel zodat het als wandelwagen gebruikt kan worden), WE ZIJN WEG! Sam doet een dutje terwijl ik door de velden richting natuurreservaat De Liereman wandel. Een stevige 20 minuten doorstappen, heb het al bijna te warm met m'n jas. Daar aangekomen kan Loena uit de croozer en zelf stappen, op ontdekking in het Bos van Bo. Met dank aan de kindjes die vermoedelijk enkele dagen terug een schoolbezoekje deden en als opdracht vogelnestjes namaakten- Loena vond het zeer fascinerend! Kijk eens hier, hier staan al knoppen aan de bomen. En deze boom heeft zelfs al nieuwe blaadjes die uit zo'n knoppen gekomen zijn! Hoor je de vogeltjes? Eens even heel stil zijn... Kijk, een dikke tak die is gevallen is, en nu een prima insektenhotel is! Er komen al een paar hommels rondzoemen. En een vlinder! Krokussen en madeliefjes hadden we al gezien, en nu vinden we zelfs al één paars bloempje van een maagdenpalm. Een zonnige plek met  dorre blaadjes, is blijkbaar de place-to-be voor een familie lieveheersbeestjes! Hier is er eentje, en nog eentje, en daar, en daar,... Ik denk dat we er zeker 30 gezien hebben! Dan even stilvallen op een meegebrachte deken, en kijken naar de natuur rondom ons... Sam even aan de borst, Loena verzamelt takjes om in het zand te tekenen... Wat is het leven mooi! Enigste minpunt is dat ik grote spijt heb dat ik geen picknick bij heb :(     Een appelsapje drinken in het bezoekerscentrum is een leuk alternatief, maar evenaart natuurlijk niet ons plekje aan de heide. Terug naar huis... de lente-energie slaat ook op Loena over want ze stapt het hele eind terug naar huis! En maar vrolijk zijn, en maar zingen, en tussendoor hoor ik af en toe "uit de knopjes komen nieuwe blaadjes voor de bomen- nu is het lente hé"... Missie volbracht.