praktijk grow&flow !!!

Dit is het blog dat ik als inspiratieplekje wil gebruiken rond verschillende thema's. Graag nodig ik u ook uit om een kijkje te nemen op www.growflow.be , de pagina van mijn praktijk.

zaterdag 28 januari 2012

voor de gezellige winteravonden

toegegeven, het is nog niet écht winter geweest- maar volgens het weerbericht komt de vrieskou er wel aan de komende dagen! Nu moet het voor devolgende tip ook niet persé vriezen hoor. Gewoon vroeg donker of regenweer waardoor je binnen blijft, is ook prima!  Zo van die momenten dat de kinderen eigenlijk best al moe zijn, dat het nét nog te vroeg is om te gaan slapen, de verveling toeslaat en de vraag "dit of dat op TV zien" in stijgende zaag-lijn door het huis galmt...  Wat dan leuk om te doen is, en niet meer teveel van je kind "verwacht", is een rugmassage! Heel simpel, heel plezant, verwarmend.         
Er zijn tàl van thema's voor zo'n massage... Een leuke is "het weerbericht". Schijnt de zon (met vlakke handen grote cirkels op de rug). Het zonnetje maakt je lekker warm (je warme handen naast elkaar op de rug leggen, of nét een centimeter van de rug... voel je de stralen?. Er kunnen natuurlijk ook wolken zijn (wolken tekenen op de rug). En soms komt daar regen uit! (regendruppels nabootsen met je vingers, een zacht buitje of een plensbui?) En als het heel koud is, is er vaak ijs... daar kan je op schaatsen! (met je handen schaatsen immiteren kris kris over de rug). Of kan je de sneeuwvlokjes voelen? (met je vingers "tintelen" nét een centimetertje van de rug). Als je heel het weerbericht afgelopen hebt, kan je aan je kind vragen wat hij of zij het fijnste vond en dat nog een keertje herhalen. Daarna wil je kind misschien wel een eigen weerbericht maken bij mama of papa op de rug? Of (eventueel samen met mama of papa) op de rug van broer of zus??? Let wel: toch maar niet op de rug van de kat proberen...
Veel massageplezier!

zaterdag 21 januari 2012

een zondagmorgend...

Al ruim tien jaar werk ik als opvoedster met wisselende shiften en weekends, dus de klassieke "zondagochtend in het weekend" is al die tijd iets geweest waar ik niet aan deelnam: niet aanschuiven bij de bakker, geen croissants naast de weekendkrant op tafel... Maar sinds ik per 1 januari jongstleden OOK van maandag tot vrijdag werk, heb ik ineens wél een "weekendgevoel"; en jawel hoor, ook een "zondagochtend"!
Nu hebben wij een bakker schuin tegenover onze deur, maar daar gaan aanschuiven zit er nog altijd niet bij. Reden: ik hou eigenlijk helemaal niet van zoete koffiekoeken, mijn gezondheidsinstinct vind een croissant toch wel écht te ongezond en sandwiches en pistolets vind ik ook niet lekker (behalve de versgebakken mini-versies uit de bakkerij op mijn werk!). Maar ik wil het toch wel iets specialers (en lekkerder) dan de snelle mueslihap of bokes met beleg die ik 's morgens in de week achter de kiezen steek.
Dus: opteren we voor een lekker, donker brood, eventueel met iets extra zoals een volkoren roggeverdommeke (met rozijnen) of een notenbrood. Ik ben geen liefhebber van klassieke kaas op de boterham en als vegetariër uiteraard ook niet van charcuterie. Een beetje echter boter is wel heel lekker, en best gezond als je het mate gebruikt: een goede leverancier van vetoplosbare vitaminen zoals vit A, D, E.
Of ik smeer appelsiroop, wat een goede bron van ijzer is- welke ik als vegetariër dus wel kan gebruiken.
Mijn dochter van 2,5 jaar heeft mijn afkeer van sandwiches, croissants,.. geërfd, (ze màg van mij hoor, maar na één hap legt ze het steevast opzij); eet dus ook boterhammen maar heeft die het liefst getoast, en gaat dan ijverig zelf aan de slag met boter of siroop smeren. Een blokje geitenkaas er apart bij, dat is ook wel lekker!
Verder hoort bij "lang aan tafel zitten" (relatief natuurlijk met kindjes) een zachtgekookt eitje op tafel te staan. Dolle pret eerst om met een lepel de schaal stuk te kloppen en dochterlief het bovenste deel van het eitje laten afpellen, wat ze zeer nauwkeurig en geconcentreerd doet, levert weeral meer rustige "tafeltijd" op. Een zachtgekookt eitje regelmatig eten is een prima manier om je natuurlijke cholesterol in balans te houden! Voor kindjes is het leuk (en minder gemors dan met een lepel) om reepjes brood of korstjes in het eitje te soppen. Hoewel het op zich niet echt iets bijdraagt tot de gezondheid van een ontbijt, kan ik toch ook wel genieten van een glaasje fruitsap.(op zich wel vitamine C rijk, maar dan zijn bessen bijvoorbeeld een betere bron, en fruitsap bevat eigenlijk toch nog wel veel suiker). Uit de bus is het dus een beetje te suikerrijk, en verdund vind ik het niet meer lekker. Vers persen is wel lekker, maar de uiteindelijke hoeveelheid oogt altijd zo weinig in een glas. De oplossing: uit de bus of vers geperst, maar geserveerd in kleine dessertglaasjes (laatst hadden ze er zo voor de feestdagen in de Aldi!). Een echte koffiedrinker ben ik niet en koffie 's morgens is sowieso eigenlijk not done (het doet het zuiveringsproces dat je lichaam elke nacht doet met één slok teniet); maar op zondag mag het wel vind ik. Leve onze oude senseo die stuk is gegaan, leve de nieuwe cappuchinosenseo die in de plaats is gekomen, en leve de volle biomelk die me op die manier toestaat om toch te profiteren van de vitaminen in de volle melk (weer die vetoplosbare; daarom moet het ook volle melk zijn) en toch het zuivelgebruik met mate houden. Eventueel nog een lekker yoghurtje, en fruit natuurlijk! Kiwi om de ijzer uit de siroop en het brood beter te laten opnemen; bessen (vitamine C, maar niet in elk seizoen te vinden natuurlijk), en héél lekker warme appel en peer met kaneel! Of ik stoof ze in een beetje echte boter, of ik stoom ze in de stoomkoker. Door het verwarmen treedt misschien een beetje vitamineverlies op; maar daartegenover staat dat warm fruit voor mij als tekort-aan-yang-hebbende-persoon weer een prima innerlijke verwarmer is! En... mijn zes maanden oude dochter die stilaan met vaste voeding volgens Rapley-methode bezig is; is er ronduit verzot op!!!    SMAKELIJK!!!

zaterdag 14 januari 2012

even een serieuze...

Vandaag even een serieuze spreuk... eentje die bij mij diep doorwerkt...


"En toen kwam de dag dat het

risico om opgevouwen in de

knop te blijven zitten, groter

was dan het risico om te bloeien"

Voor mij zegt deze tekst (van Anaïs Nin) alles over een kantelmoment dat je in je leven kan tegenkomen... over dat moment waarop je -ondanks twijfels en onzekerheden- beseft dat het nu of nooit is... en dus enkel de optie hebt om ervoor te gaan.. Het leven is niet zonder risico's, je kan nooit helemaal zeker zijn van een keuze, maar so be it. Altijd twijfels en angst laten primeren, brengt ook een risico met zich mee:  dat je dan niet je leven ten volle leeft hoe je het zou willen leven...
Bewust met de dingen omgaan is één ding, bij jezelf stilstaan is ook waardevol, maar het kan ook maken dat je op dezelfde plaats blijft trappelen. Al heb je dan veel zelfkennis en ken je al je talenten, je bent er niets mee als je ze niet gebruikt! Het leven moet vloeien en bloeien (grow&flow, jawel).
Ik vind het zelf een heel waardevolle spreuk... hij komt een beetje "zwaar" binnen, maar o zo waar...
Kijk maar eens wat je er zelf van vindt...

zaterdag 7 januari 2012

Begin de dag...

Bovenstaande spreuk proberen wij dus elke ochtend toe te passen. Sinds ik vanaf deze week elke ochtend om halfacht de duur uitmoet en dan best al twee aangeklede kindjes naar beneden breng, is het ook wel wat noodzaak, geef ik toe. Het is sowieso al vroeg en meestal ben ik 's nachts nog wel een tweetal keer wakker om borstvoeding te geven,  dus vroeger dan strikt noodzakelijk wil ik de wekker niet zetten. Nu staat die dus geprogrammeerd om 6.50h, als de ontbijttafel al klaar staat en de nodige tassen om mee naar werk of opvang te nemen staan paraat, als ik een boterham eet terwijl mijn jongste dochter nog bij mij drinkt; lukt het nét. Tenminste als aan dé belangrijkste voorwaarde is voldaan: dat de oudste dochter op een redelijk tempo zich wast en aankleed/laat aankleden. Ze is dus twee en het valt niet te voorspellen, maar als er een NEE komt, ja dan klopt mijn strakke tijdschema dus niet meer. Dus proberen we met goedgezinde liedjes en dansjes zo positief mogelijk de ochtendsituatie te doorlopen. Ondertussen kennen we een scala aan liedjes, al dan niet geïmproviseerd, waaruit ze mag kiezen. Dan wordt het iets als "dibedabedij, dibedabedij, ik was mijn snoetje, dibedabedij". Of ook een favoriet: "ik was mijn wangetjes en ik was mijn kin, ik was mijn mondje met tandjes erin, ik was mijn oortjes, mijn oogjes en mijn haar, en dan nog mijn neusje en dan ben ik klaar". Allicht ook wel een beetje lachwekkend om mij met veel enthousiasme op dergelijk vroeg uur te zien zingen en dansen, op verzoek is het zelfs wel eens Piet Piraat... MAAR: de ochtendsituatie gaat vooruit, we geraken zonder huilbui van de dochter beneden, ik ben niet gestresseerd omdat ik maar moet wachten tot ze aan het wassen begint en zodoende in paniek geraak dat ik te laat kan vertrekken, én alles is op een rustige en respectvolle manier geschied... geen judogrepen om het hemdje aan te krijgen en geen achternahollen om het haar nog te kammen...
Eerlijkheidshalve voeg ik eraan toe dat het soms toch nog eens anders loopt hoor... kindjes zijn nu eenmaal kindjes... maar toch, als ik zelf met een positieve ingesteldheid aan de dag begin en ik breng die met liedjes en rijmpjes over op de kindjes, maakt het een GROOT verschil!

tot slot nog een hilarische oefening die we hier tijdens het wassen doen... mét hulp van een washandje in de vorm van een aap (leve de Zeeman). Of de schwoeng erin te krijgen, maken we voor-tijdens-of na het wassen aapgeluiden: eerst met een lage stem: OE OE OE, waarbij we de handen van onderaan de buik telkens naar voor brengen - dan met een iets hogere stem: AA AA AA, met de handen van aan de borsstreek telkens naar voor- en tenslotte met een hoge stem: IE IE IE, met de handen van bovenop het hoofd naar boven. Het wordt nog leuker als je dit een paar keer steeds sneller en sneller herhaalt!
En het hééft nut: door de klanken stimuleer je je energie, en de bewegingen openen respectievelijk de wortel-, hart-, en kruinchakra. En jawel: het brengt je lachspieren meteen in topvorm!


zondag 1 januari 2012

Wenssterretjes in heel het huis...

En voilà zijn, het nieuwe jaar is gestart; mijn beste wensen alvast!
Slecht weer vandaag, maar een leuke manier gevonden om mijn dochters binnen te entertainen...
We maakten "wenssterretjes"; met zo'n handig knippertje in stervorm, in verschillende kleuren, en ze dan in kleine potjes doen, dat was al een activiteit op zich.
Daarna gingen we de sterretjes de lucht in blazen, en meteen een wens doen voor het komende jaar.
"ik wens dat de zon veel gaat schijnen", "ik wens dat ik mij goed voel", "ik wens dat ik zelf vaak een zonnetje ga zijn",... Wat sterretjes op de handpalm, diep inademen, en.... blazen!!!! Meteen een hele goede ademoefening; iets waarvan ik merk dat het een rustgevend effect heeft op mijn peuterpuberdochter voor wie het tien minuten daarvoor nog teveel was dat haar playmobilmannetjes niet fatsoenlijk wilden blijven rechtstaan...
Het concept sloeg aan, ze paradeerde daarna heel het huis door om overal wenssterretjes te blazen (gelukkig voor mij vond ze het even leuk om ze meteen weer op te rapen om gevuld potje te blijven hebben). Ook de andere dochter, zes maanden, vond het super om naar te kijken, en genoot van de sensatie dat ik ook zachtjes in haar gezicht en haar haartjes blies als ik sterretjes naar haar "wenste". Wel effe opletten dat ze er geen te pakken kreeg om in haar mondje te stoppen... (dit heb ik trouwens ook tegen de oudste moeten duidelijk maken, dat het papier was en géén snoepjes).
Conclusie: een gezellige nieuwjaarsochtend, en véél positieve wensen de kosmos in!